Anatoliy T. Fomenko
ANTİKÇAĞ ORTA ÇAĞ'DIR

Suretlerin tespit edilme yöntemleri. “Eski” ve Orta Çağ hanedanlarının özdeşleşmesi.
M.S. XIII. yüzyıldaki Truva Savaşı. Yunan-Roma tarihinde kronolojik oynamalar. XII. yüzyıldaki İncil olaylarının XI. yüzyılın tarihine yansıması.

BÖLÜM 3.
“ANTİKÇAĞ” OLARAK ADLANDIRILAN ORTA ÇAĞ.
İKİNCİ VE ÜÇÜNCÜ ROMA İMPARATORLUKLARININ ÇAKIŞMASI VE BUNLARIN İSRAİL VE YEHUDA KRALLIKLARINI KAPLAMASI

1. İKİNCİ VE ÜÇÜNCÜ “ANTİK” ROMA İMPARATORLUKLARININ ÖZDEŞLEŞMESİ. 330 SENELİK KRONOLOJİK OYNAMA

Res.3.1’de Papa VII. Gregorius’un ve res.3.2’de Vaftizci Yahya’nın eski görüntüsü sunulmaktadır. Romulus ve Romus’un güya M.Ö. 753 senesi civarında kurduğu “antik” krallığı Birinci Roma İmparatorluğu olarak adlandırıyoruz [72]. Res.3.3’te Dişi Kurt’un beslediği Romulus ve Romus hakındaki meşhur efsanenin görüntüsü sunulmaktadır. Res.3.3a, res.3.3b ve res.3.3c’de meşhur Etrüsk Capitol Kurdu heykeli gösterilmektedir. “Oka ve Volga Nehirleri Arasındaki Krallık Roması” kitabında bu kurdun gerçekte kimin sembolü olduğunu ayrıntılı bir şekilde anlatıyoruz. Birinci Roma Krallığı, Roma Kralı Gururlu Tarquin ile güya M.Ö. 509 senesi civarında sona ermiştir.

Lucius Sulla’nın güya M.Ö. 83-82 seneleri arasında fiilen kurduğu, res.3.4, ve imparator Caracalla’nın hükümdarlığı ile güya M.S. 217 senesinde sona eren krallığı İkinci Roma İmparatorluğu olarak adlandırıyoruz.

Üçüncü Roma İmparatorluğu olarak İmparator Lucius Aurelianus’un, res.3.5, güya M.S. 270 senesinde yeniden kurduğu ve Kral Büyük Teoderik’in hükümdarlığının ardından güya M.S. 526 senesinde sona eren krallığı adlandırıyoruz.

İkinci ve üçüncü imparatorlukları kıyaslarken, belirgin paralellikler ile birbirine bağlanan “hanedan cereyanları” keşfettik, res.3.6. “Sayılar Yalana Karşı” kitabına bakınız, bölüm 6. Bu imparatorluklar arasındaki kronolojik oynama yaklaşık 330 senedir. Üstelik İkinci  İmparatorluğun  hanedan  cereyanı,  içine  bu  krallığın  hemen  hemen  bütün imparatorlarını dâhil etmektedir. Üçüncü İmparatorluğun ilgili hanedan cereyanı en meşhur hükümdarlarından oluşmaktadır. Aşağıda hanedan cereyanlarının ikisinin de tüm listelerini sunacağız.

İkinci ve üçüncü imparatorlukların paralelliğini ilk gösteren, [544] yapıtında N.A. Morozov idi. Ama ilgili hanedanların nesnel seçim ve karşılaştırma yöntemlerine sahip olmadan, basit bir derleme ile yetinmiştir. Sonuçta kendisinin sunduğu hükümdar sıraları optimal çıkmamış, hatta bazı yerlerde yanlış çıkmıştır. Ayrıntılar açısından [544]’te sunulan paralelliklerden  farklı  olan  optimal  paralel  hanedan  cereyanları  benim  tarafımdan bulunmuştur. Bunun dışında, İkinci ve Üçüncü Roma İmparatorlukları arasındaki paralelliğin esaslı olmadığı çok geçmeden ortaya çıkmıştır. Bu paralellik ikincildir, yani iki İmparatorluk çok daha geç, XIV-XVI. yüzyıllara ait bir Orta Çağ krallığının yansımalarıdır. Yani, Büyük=“Moğol” İmparatorluğu’nun, bkz. “Batılı Efsane” kitabı, bölüm 3. Öyle olsa da, bu paralellik çok belirgin olduğu için, en önemli hanedan özdeşleşmelerini sıralamaya İkinci ve Üçüncü Roma İmparatorlukları ile başlamaya karar verdik.

“Sayılar  Yalana  Karşı”  kitabında,  bölüm  6,  sunulan  paralelliği  hatırlatalım.  Bkz. res.3.6, res.3.7.

İkinci Roma İmparatorluğu’nun ilk üç imparatoru Sulla, Pompeius ve Sezar, Skaliger tarihinde “sahte imparatorlar” olarak, yani İMPARATOR unvanını sadece usulen taşıyan hükümdarlar olarak, sanki gerçekten imparator değillermiş gibi kabul edilmektedir. Ama bu fikir bu hükümdarları kesin bir şekilde imparator olarak adlandıran “antik” kaynaklar ile çelişmektedir. Mesela Plutarkhos’a bakınız [660], cilt 2, s.137-138.

“Sayılar Yalana Karşı” kitabında, bölümler 5-6, keşfedilen hanedan cereyanlarının (akımlarının) belirgin istatistikî yakınlığı gösterilmektedir.

Karşılaştırılan imparatorlukların ortak uzunluğu biraz farklıdır. İkinci İmparatorluk 299 sene, üçüncüsü ise 256 sene devam etmiştir, res.3.7. 43 senelik bir fark tüm uzunluğa kıyasla büyük değilse de, bunu da araştırmaya gerek vardır. İkinci İmparatorlukta hiçbir uzun paralel hükümdarlık bulunmadığı anlaşılmıştır. Yani, hükümdarlığın kendisiyle kıyaslanabilecek bir paralel hükümdarlık. Öte yandan, Üçüncü İmparatorlukta bu tarz dört paralel hükümdarlık bulunmaktadır. Bunlar (8,9), (12,13), (16,17) ve (19,20) hükümdar çiftleridir, aşağıdaki 2. kısıma bakınız.

İmparatorlukların ikisini de zaman ekseninde ifade edelim. Her hükümdarı, başlangıcı ve  sonu  bu  imparatorun  hükümdarlığının  başlangıcı  ve  sonu  ile  karşılaşan  bir  kesinti biçiminde ifade edelim. Dört “büyük hükümdarlık”, Üçüncü İmparatorluğu beş bloğa bölmektedir. Bu ortak hükümdarlıklar yok edilse, yani imparatorların uygun çiftleri ayrılıp paralel değil, art arda sıralansa Üçüncü İmparatorluğun grafiği ne olacak? Ayrılan blokların içinde  bir  şey  değiştirmeden  ilgili  hükümdarlığın  uzunluğuna  göre  bu  dört  oynatmayı yapalım. Bu oynatma yapıldıktan sonra İkinci ve Üçüncü imparatorlukların hükümdarlık grafiklerinin hemen hemen özdeşleştiği görülmektedir, res.3.7. Yok ettiğimiz ortak hükümdarlıkların uzunluklarının hesaplanması, 29 numaralı kral göz önünde bulundurularak (bkz. aşağıdaki 2. kısım), imparatorluklar arasında tam 43 senelik farkı veriyor. Böylelikle, bu fark dört uzun paralel hükümdarlık sayesinde birikmiştir. Hükümdarları ayırınca farkın kaybolduğunu, imparatorlukların uzunluklarının birbirini tuttuğunu ve iki hanedanın hemen hemen özdeşleştiğini buluyoruz.

Suret yaratma mekanizması anlaşılır hale gelmektedir. Bazı vakanüvisler X-XIII. veya XIV-XVI. yüzyıllara ait aynı Orta Çağ hanedanının iki farklı listesini “eskitiyordu”. Mesela, vakanüvislerden biri, bir Orta Çağ hanedanını geçmişe “gönderirken” onun paralel hükümdarlarını kolaylık sağlamak amaсıyla art arda, sırayla yazıp ayırmıştır; veya bir başka vakanüvis, tersine, hükümdarları birbirinin üstüne çekerek bütün hanedanın tüm uzunluğunu kısaltıp onları “preslemiştir”. Böylece iki hayalet suret doğmuştur; İkinci ve Üçüncü Roma İmparatorlukları.

Paralelliğe giren İkinci İmparatorluğun hanedan cereyanı, İkinci İmparatorluğu hemen hemen tümüyle doldurmaktadır. Öyle ki, paralelliğe girmeyen sadece şu dört imparator var: OTON MARCUS SALVİUS M.S. 69 senesi, res.3.8. VİTELLLİUS (Aulus Vitellius Germanicus) M.S. 69 senesi, res.3.9. LUCİUS VERUS (Lucius, Ceionius Commodus Verus) M.S. 161-169 senesi, GETA (Lucius veya Publius Septimius Geta) M.S. 209-212 seneleri.

Bunların paralelliğe neden girmedikleri açıktır. Bunların hepsi paralelliğe dâhil edilen daha büyük kişilerle paralel hüküm sürmüştür. Yani, Lucius Verus, Marcus Aurelius (161- 180)  ile  “kaplanmaktadır”,  Geta  ise  Caracalla  (193-217)  ile  “kaplanmaktadır”.  Otto  ve Vitellius sadece bir seneden daha az bir süre boyunca hükmetmiştir.

Üçüncü Roma İmparatorluğu’na geçelim. Bütün imparatorların, bunların hükümdarlıklarının bütün seçeneklerinin ve hükümdarlıkların orta noktalarına göre sıralanan kargaşalıkların tam listesini sunalım. İmparatorluk, Batı ve Doğu imparatorluklarına bölündükten sonra genellikle Batı’da hüküm süren imparatorları gösteriyoruz. Veriler bizim tarafımızdan [767], [327], [76], [579], [1396:1]’den alınmıştır. Paralelliğin kapsadığı imparatorlar listede büyük harflerle yazılıp ayrılmıştır.

I. Tetricus M.S. 270-273 seneleri; LUCİUS AURELİANUS 270-275; Tacitus 275-276; KARIŞIKLIK 275-276;   Florianus 276 senesi; Probus 276-282; Karışıklık 282-284; Carus 282-283; Julianus 283; Carinus 283-285; Numerian 283-284; Carausius 286-293; DİOCLETİANUS 284-305; Allectus 293-296; Maximian 286-305; Constantius I. Chlorus 293-306, birinci seçenek; Galerius 293-311, birinci seçenek; CONSTANTİUS I. CHLORUS 305-311, ikinci seçenek; Flavius Severus 306-307; Galerius 305-311, ikinci seçenek; KARIŞIKLIK 305-309; Maximinus Daia 306-313; Maxentius 307-312; Alexander 308-311; TETRARŞİ 306-324; Licinius 308-324, birinci seçenek; Licinius 313-324, ikinci seçenek; I. Constantinus   306-337,   birinci   seçenek;   I.   Constantinus   313-337,   ikinci   seçenek;   I. Constantinus 324-337, üçüncü seçenek; II. Constantinus 337-340; Konstans 337-350; II. CONSTANTİUS   337-361,   birinci   seçenek;   II.   Constantius   340-361,   ikinci   seçenek; Magnetius 350-353; JULİANUS 361-363; JOVİANUS 363-364; I. VALENTİNİANUS 364-375; VALENS 364-378; Gratianus 367-383, birinci seçenek; KARIŞIKLIK 378; GRATİANUS 379-383, ikinci seçenek; II. Valentinianus 375-392, birinci seçenek; II. Valetinianus 379-392, ikinci seçenek; Magnus Maximus 383-388; Flavius Viktor 384-388; Batı’da ve Doğu’da THEODOSİUS  379-395; EUGENİUS 392-394; Batı’da ve Doğu’da ARCADİUS 395-408; HONORİUS 395-423; Marcus 407 senesi; II. Gratianus 407; III. Constantinus 407-411; Priscus Attalus 409-410, birinci seçenek; Heraclion 409-413; Jovinus 410-413; Priscus Attalus 414, ikinci seçenek, iktidarı ele geçirmek için ikinci girişim; III. Constantius 421 senesi; Joannes 423, birinci seçenek; Joannes 423-425, ikinci seçenek; AETİUS 423-444, birinci seçenek; Aetius 423-438, ikinci seçenek; III. Valentinianus 423-455, birinci seçenek; III. VALENTİNİANUS 437-455, ikinci seçenek; III. Valentinianus 444-455, üçüncü seçenek; Petronius Maximus 455; Avitus 455-456; Majorian 457-461; RİCİMER 456-472;  Libius  Severus  461-465;  Anthemius  467-472;  OLYBRİUS  472  senesi; GLYCERİUS 473-474; Anarşi, karışıklık 472-475; JULİUS NEPOS 474 veya 474-475 ?; ROMULUS AUGUSTULUS 475-476; ODOACER 476-493; Büyük Teoderik   493-526, birinci seçenek; BÜYÜK TEODERİK 497-526, ikinci seçenek.

Paralelliğe girmeyen bazı imparatorlar “kısa süreli”, yani 1-2 sene hüküm sürmüştür. Onların bazıları bugün yalnızca madeni paralar sayesinde bilinmektedir. Üstelik bazıları Roma’da değil, Roma eyaletlerinde, Galya’da, Afrika’da vs. hüküm sürmüştür.

Res.3.10, res.3.11, res.3.12, res.3.13, res.3.14, res.3.15, res.3.16, res.3.17’de Üçüncü İmparatorluğun  “antik”  imparatorlarının,  H.  Schedel’in  “Dünya  Vakayinamesi”nden aldığımız görüntüleri gösterilmektedir. Bunların çoğu, hükümdarlık asaları ve Hristiyan haçlı kral küreleri ile tasvir edilmiştir. Dolayısıyla, bu hükümdarlar Hristiyan kralları olarak kabul edilmiştir. Bazılarının üstüne, Orta Çağ şövalyelerindeki gibi zırhlar takılmıştır. Bütün bunlar tarihin Skaliger versiyonuna kesinlikle karşı çıkarken Yeni Kronoloji ile pek güzel uyuşuyor.

Res.3.18’de XIV-XVI. yüzyıllardaki “antik çağın yeniden doğuşu”nun çok sayıda örneğinden  biri  daha  sunulmaktadır.  Tarihçiler  şunu  kaydediyorlar:  “Sevilyalı  İsidor’dan (570-636) hemen hemen BİN SENE SONRA, yılın mevsimleri ile (hem de insanın yaşları ile) ilişkili  olan  MİZAÇLARIN  ŞEMASININ  AYNISI  tıp  ders  kitabında  betimlenmiştir. İngiltere, XV. yüzyıl” [643:2], s.205.